نوروز ۱۴۰۰ ؛ نمای دارابکلا و اوسا
نمای روستای دارابکلا و اوسا از فراز بام‌ها. ( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ ) عکاس: جناب یک دوست
متن نوشته‌ی روی تصویر از جناب یک دوست
منظره‌ی طبیعت روستای دارابکلا. ( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ ) عکاس: جناب یک دوست
منظره‌ی دارابکلا بی انارقلت نمی‌شود
دِم اوسا
( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ )
لَت‌کش ها و زارعت‌ها و زیبایی‌ها
یکی آمد؛ دیگری خواهدآمد
شیار و شکاف
رویش حس هم هست
بکاشتِنه
سلیقه
اوساراه
زیبایی اوسا داره جلو می‌زنه از دارابکلا
...
مسیر اوسا به مُرسم؟ تا اینجاها هم که خونه شد
...
تشکر وافر از عموحمید بابت این‌همه تصویر
( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ ) عکاس: جناب یک دوست
آرام و خلوت
این هم قشنگ است
چقدر هندسی است این
یعنی باز نیز حیات
اِتا کال دانّه هنو. دِز مِزها ندینه
ناهمواری‌های طبیعت زیبای اوسا
آن تَه: دریا به قول محلی‌ها: دَیرا
تکه‌پیش؛ دیار
مرتع؛ معلوم
مرز؛ مشخص. مَمرز هم مشخص. ( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ ) عکاس: جناب یک دوست
میدان امام رضا (ع) دارابکلا. ( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ )
مِه دانّه
همه انگار بخاری ور کتنه
آن دور، لالیم
پیچ عِبسعلی گلچین
آن تپه خوارزمی‌خانه
عالی از آفریده‌های آفریدگار متعالی
ندومبه دقیق حمیدرضا کجا ایستاده. گویی عَنقا شده و پرکشیده
آقامدرسه‌ی دارابکلا از فراز بام‌ها. ( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ )
...
چه قشنگ، شب می‌درخشد
...
خونه‌ها خیلی چِفت هم شدند. از باغ و پِشخانه دیگه خبری نیست
آن دور، موذی‌لت
نمای تکیه‌پیش دارابکلا از فراز بام‌ها. ( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ )
بشمارسمه، بیست و هشت تا سِخ. بِف
حمیدرضا و امیرطاها ( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ )
گل «همیشه‌بهار». چقدر در قرینه و جناس
غروب قشنگ دارابکلا در فراز تپه‌ها. ( ۸ / ۱ / ۱۴۰۰ ) عکاس: جناب یک دوست
